Hallootjes!

Vanmorgen vroeg op! Met speedboot weg van Koh Mak. Dat was even een momentje... We zijn in een korte tijd erg verliefd geworden op Koh Mak! Zullen we hier ooit terugkomen? De wens is er wel :). Met de speedboot komen we aan bij Trat. De bus die ons naar de grens van Cambodja zou brengen is 3 kwartier te laat horen we. Even wachten dus en toen de mini bus er eenmaal was konden we helaas niet bij elkaar zitten. We kwamen aan bij de grens van Cambodja en het busje ging niet verder. Te voet moesten we met onze backpack de grens over. Daar kwamen we bij een rij van bureautjes. De eerste was buiten en de rest was achter glas. Bij de eerste riepen ze 'medical check'. Ze vroegen je paspoort en je moest betalen. Arno had al snel genoeg door dat dit onzin was, hij had hier wat over gelezen. Hij vroeg onze paspoorten terug en zei niks te willen betalen. Dit lukte haha! Door naar de volgende. Het een en ander invullen met een formulier waarbij ze je pasfoto's moesten hebben. Die hadden we mee dus dat ging soepel. Nog een paspoort check en dat was het. Al tijdens in invullen van formulieren kwamen er mannen bij ons. 1 deed zich voor als onze volgende buschauffeur die ons naar Koh Kong zou brengen. Toen ze eenmaal wisten waar we heen moesten begonnen zich er meer mensen mee te bemoeien. Ze vertelden dat wij niet verder konden met de bus en met de tuk tuk naar ons guest house moesten. Met de anderen uit het busje spraken we af bij elkaar te blijven en te wachten op de bus die ons verder zou brengen. Iemand had gehoord dat het heel normaal was dat deze laat was. Sjah je doet maar wat denkt dat goed is. Als je alle verhalen op internet leest over hoe je opgelicht wordt bij de grens dan schrik je wel. Na een tijdje wachten kwam er inderdaad een busje. Deze bus pasten wij niet bij in en het bleek inderdaad dat wij met een tuk tuk moesten omdat deze je aan de rand van de stad wordt afgezet en we waren aan de rand van Koh Kong. De anderen gingen allemaal naar Shanoukville. Dan maar met die ene man mee, spannend. Onderweg stappen er nog 3 mannen is, beetje naar gevoel bekroop ons maar gelukkig bracht hij ons netjes naar 99 guesthouse. Grappig hoe ze in Cambodja weer aan de rechter kant van de weg rijden, in Thailand rijden ze links. Spullen aan de kant gegooid en na een enorme stortbui op zoek naar eten! Lang niks gehad en flinke honger. De regen die viel was echt enorm, de foto's laten dit zien. Lopend door het dorp beseffen we hoe iedereen ons aan staart haha! De mensen zijn enorm onder de indruk van met name de lengte van Martine. Er lopen ook haast geen toeristen dus we zijn niet in een dorp waar veel toerisme is. Een restaurant gevonden. Waar kunnen we mee betalen? Met Riel en dollars. Bijzonder he? Cambodja werkt met 2 munt eenheden. Dan moeten we dus pinnen. Via een plattegrondje vinden we een pinautomaat. Onderweg willen we mensen vragen maar Engels kunnen ze hier niet. Het is gelukt! Eindelijk eten. Daarna maar eens bedenken wat we de volgende dag gaan doen want we hebben voor 1 nacht in Koh Kong geboekt. We kunnen met de lokale bus voor 6 euro in 5 uur naar phnom phen, de hoofdstad. Buskaartjes gekocht, de volgende dag 7.30 worden we opgehaald door een tuk tuk om naar het busstation (een zand terrein met bussen) te komen.Deze reis is ook bijzonder. Het mooie van de busreizen is dat je mooi kunt kijken. Je ziet zo veel van Cambodja. De bus stopt na 1.5 uur en er stappen wat mensen uit. Vol verbazing kijken Arno en ik toe hoe al die mensen naast de bus gaan plassen. Vrouwen, omaatjes alles! Broek van de kont, waarna Arno maar even de andere kant op keek haha! Bizar! Toen een tussenstop om wat te eten. Om onze buikjes maar te sparen voor viezigheid namen we een zak ananas. Nog even naar de wc ... Nou je weet niet wat je mee maakt! Martine moest bij de grens ook al plassen boven een gat in de grond maar hier was het wel zo smerig! Dan kun je toch echt beter een jongetje zijn!!Dan weer eenmaal terug in de bus hebben de mensen hier nog een bijzondere gewoonte. Eten met de mond open en zoveel geluid als je maar kunt maken. Poeh wat een gesmak overal! Gelukkig hebben we muziek!

Aangekomen in Phnom Phen ziet het er verrassend goed georganiseerd uit. Nette winkels en leuke restaurants. Het verkeer is alleen nog gekker dan in Bangkok, dat dat nog kan dachten wij!
In Phnom Phen is het verschil tussen arm en rijk groot. Mensen bedelen, en man zonder been, een vrouw met een baby zelfs kinderen! Tijdens het rond lopen door de hoofdstad zien we dit veel. Er liggen zelfs kinderen naakt op straat te slapen. Hartverscheurend om te zien. Hier en daar dan ook wat dollars uitgedeeld maar je kunt niet iedereen wat geven. Een kindje vraagt geld terwijl we langzaam langsrijden. Zo snel geen geld bij de hand waarop het kind Martine sloeg! Haha dat was heel gek. Er zijn opvallend veel mensen die 1 of beide benen missen. Het antwoord op de vraag waarom kregen we de volgende dag. We hebben hier geleerd over de geschiedenis van Cambodja door naar the killing fields te gaan en het museum te bezoeken.
In 1975 kwam Pol Pot aan de macht die met zijn aanhangers 25% van de bevolking vermoorde. Hier zijn nog veel massa graven van te zien en deze 'killing fields' hebben we dan ook bezocht. De details zullen we jullie besparen, het was erg indrukwekkend. Je gaat zo anders kijken naar het land en de mensen. Iedereen boven de 40 is een overlevende en heeft vreselijke dingen mee gemaakt. De mijnen verklaren dan ook waarom er zoveel mensen zonder ledematen zijn. Je merkt aan alles dat ze hun best doen het land op te bouwen en we hoorden toevallig de president zeggen dat de bevolking vriendelijk moet zijn teven toeristen omdat dit financieel goed is voor het land. Erg veilig is het er nog niet en we worden dan ook continu gewaarschuwd je tas met spullen goed vast te houden als je loopt of in de tuk tuk zit.

We twijfelden door te reizen in Cambodja maar we maakten ons toch wat zorgen om malaria en duenge dat je op kunt lopen door muggenbeten. Daarbij vertelde het personeel van het guest house ons dat er politieke onrust was en veel politie op straat sinds afgelopen nacht. Reden genoeg om terug te gaan naar Thailand. Met het vliegtuig naar Bangkok was het goedkoopst dus dat hebben we gedaan. eenmaal daar hebben we 2 dagen bij het zwembad van het guesthouse gelegen om even uit te rusten. Veel gedaan in korte tijd! Inmiddels zijn we aangekomen in Kanchanaburi waar we morgen de natuur in gaan naar watervallen die bijzonder mooi moeten zijn.

Tot snel!
Liefs Arno & Martine